Πόσο με κάνουν να γελάω αυτές οι «προσεχείς» εκλογές και πόσο με θυμώνουν ταυτόχρονα…
Ανύπαρκτοι πολιτικοί και ιδεολογικοί σχηματισμοί, γελοία ανθρωπάκια που εκλιπαρούν και υπόσχονται…
Τι ακριβώς??? Ούτε και οι ίδιοι δεν έχουν καταλάβει…
Ψάχνω απεγνωσμένα να ανακαλύψω συγκροτημένο πρόγραμμα… Που να έχει λάβει υπόψη όλες τις παραμέτρους…
Που να μην έχει απλά μετρήσει τα κουκιά, με τόσα βγαίνω, με τόσα όχι , φτου ξελευτερία…
Θλιβεροί, διαχρονικοί «Μαυρογιαλούροι»…
Ανυπόστατες υποσχέσεις, σαθρές βάσεις, το οικοδόμημα θα γκρεμιστεί πριν καλά-καλά στηθεί…
Γιατί πάντα σ’ αυτόν τον έρημο τόπο δρούσαμε και δρούμε ατομικά..Ποτέ συλλογικά…
Ξέρεις καλή μου πόσο όμορφα βολεύεται ο πισινός μου στη βουλευτική καρέκλα… Πόσο εύκολο μου είναι να δηλώσω «ναι» εγώ ο αντιρρησίας???
Εγώ που σε ψήφισα ανθρωπάκο φταίω…
Θα «κουρέψεις» χρέη, θα ισοζυγίσεις τα ελλείμματα, θα πατήσεις το μαγικό κουμπί και στον επόμενο τόνο η ανάκαμψη θα είναι εδώ… Αφού θα έχεις εξαφανίσει ανεργία, θα έχεις εκτοξεύσει στα ύψη το Α.Ε.Π…. Θα έχουμε περίσσευμα βρε… Όλα θα λυθούν… Έκαστος στο είδος του…
Με θυμώνεις ανθρωπάκο…
Αναιρείς όλα όσα πίστευα ως τώρα…
Μάλλον έχω την ευθύνη όμως…
Γιατί τελικά «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω»…
Ουδείς εριστικότερος του κακοψηφισθέντος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου